FPP: Taksówkarze powinni zachować swoje uprawnienia
17 stycznia 2017
Ustawa o transporcie drogowym w sposób jednoznaczny reguluje sposób działalności taksówkarzy – zapewniając im szereg uprawnień, ale także nakładając określone wymagania. Pomimo nowych wyzwań, z którymi muszą mierzyć się taksówkarze, liczba wydawanych licencji co roku rośnie. Dlatego taksówkarze powinni zachować swoje dotychczasowe uprawnienia, by móc w sposób zorganizowany świadczyć usługi na rzecz klientów. Natomiast uporządkowania i uregulowania wymaga segment nowoczesnych form świadczenia usług na rynku przewozów, na przykład
ridesharing
,
carsharing
czy
carpooling
.
Celem Ustawodawcy powinno być uwzględnienie nowych technologii, aplikacji i innowacyjnych rozwiązań, które pojawiają się w Polsce, a w Europie czy USA funkcjonują od kilku lat.
Dzięki właściwym regulacjom można stymulować wzrost PKB, rozwój rynku pracy, zmniejszyć liczbę osób wykluczonych z zatrudnienia, a w efekcie budować korzyści dla obywateli i budżetu państwa.
Jednakże to taksówkarze – jako grupa zawodowa wskazana w ustawie – powinni mieć dostęp do istotnych udogodnień, takich jak: buspasy, bezpośredni dostęp do pasażerów (możliwość przyjmowania zleceń z ulicy), specjalne miejsca postojowe, możliwość wjazdu do stref zamkniętych dla ruchu osobowego czy możliwość rozliczeń gotówkowych.
„Prawo musi nadążać za praktyką i
nie może być tak, że podatnik odprowadzający regularnie daniny na rzecz skarbu państwa odpowiada przed organami kontroli lub sądem z powodu niedostosowania prawa do otaczającej rzeczywistości
. Z pewnością obszar przewozów taksówkarskich powinien pozostać regulowany jak dotychczas. Konieczne jest jednak uporządkowanie legislacyjne innych form przewozów osobowych oraz działania platform internetowych i mobilnych”
–
mówi
Marek Kowalski, przewodniczący Federacji Przedsiębiorców Polskich.
W większości krajów członkowskich Unii Europejskiej trwają obecnie zaawansowane prace dotyczące wprowadzenia regulacji w obszarze przewozu osób.
Komisja Europejska zwraca uwagę, że regulowanie dostępu do rynku powinno mieć charakter uzasadniony i proporcjonalny, uwzględniać specyfikę innowacyjnych usług, a jednocześnie nie faworyzować jednego modelu świadczenia usług.